غم غفلت...!!

ز ره هوس به تو كی رسم ، نفسی ز خود نرمیده من

همه حیرتم به كجا روم ،  به رهت سری نكشیده من

به چه برگ ؛ ساز طرب كنم زچه جام ؛ نشئه طلب كنم ؟

گل باغ شعله نچیده من، می داغ دل نچشیده من

تو به محفلی ننموده رو كه ز تاب شعله ی غیرتش

همه اشك گشته به رنگ شمع و زچشم خود نچكیده من

چه بلا ستمكش غیرتم ، چه قدر نشانه ی حسرتم

كه شهید خنجر ناز تو ، شده عالمی و تپیده من

تو و صد چمن طرب و نمو ، من و شبنمی نگه آبرو

به بهار عالم رنگ و بو ، همه جلوه تو ، همه دیده من

به كدام نغمه ی دل گسل ز نوا كشان نشوم خجل

چو جرس به غیر شكست دل ، سخنی زخود نشنیده من

من بیدل و غم غفلتی ، كه زچشم پر ز فسون تو

همه جا زجلوه ی من پر است و به هیچ جا نرسیده من

شاعر : بیدل دهلوی